Dowcipy ciapkowe

Głuchy słyszał, że ślepy widział, jak niemy mówił, że szczerbaty odgryzł włosy łysemu

Kupiec Mojżesz Rosenfeld wyjechał za interesami. Sprawy przeciągnęły się tak długo, że nie zdążył wrócić na sobotę do domu. Postanowił więc powiadomić żonę, wysyłając jej telegram. Poszedł na pocztę i napisał „Moja kochana żona Sura interesy załatwiłem bardzo dobrze. Niestety nie mogłem zdążyć przyjechać na sobotę. Przyjadę w niedzielę. Twój kochający cię mąż Moniek”.
Kiedy wręczał ten telegram urzędniczce, ta zwróciła mu uwagę:
– Proszę pana to przecież jest cała epistoła. Będzie to pana drogo kosztować niech pan lepiej cos wykreśli.
– Skreślić – powiedział kupiec – dobrze mogę skreślić… zaczął się zastanawiać:
„Moja” – no dobrze. Czyja ona jest? Przecież ona jest moja, co ona nie wie? Ona to wie doskonale. Skreślam. „Kochana”- jak ona jest moja, to jaka ona ma być? Czy ja jej nie dałem tysiąc razy dowodów, że ona jest kochana? Co ona o tym nie wie? Skreślamy. „Żona”- a co ona jest? Nieznajoma? Przyjaciółka? Przecież ona dobrze wie, że żona. skreślamy. „Sura”- co ona nie wie jak się nazywa? Skreślamy. „Interesy załatwiłem dobrze” – Przepraszam, a jak ja miałem załatwić interesy? Ja kupiec od 40 lat. Czy ja już kiedyś źle załatwiłem interesy? Skreślamy. „Niestety nie mogłem przyjechać na sobotę” – Przepraszam, jak ja bym mógł, to ja bym nie pojechał na sobotę do domu? Czy ona nie wie, że wolałbym siedzieć przy sobotnim stole z całą rodziną i jeść dobrą kolację? Ona to dobrze wie. Skreślamy. „Przyjadę w niedzielę”- jak nie przyjechałem w sobotę to kiedy mam przyjechać? To przecież jasne że przyjadę w niedzielę. Skreślamy. „Twój” – Ta, niech ja spróbuję być czyjś inny, ładnie by mnie ona urządziła – skreślamy. „Mąż” – a kto ja jestem? Przyjaciel, kochanek? Czy ona nie wie, kto z nią brał ślub pod baldachimem 25 lat temu? Przecież nie Hugo Kołłątaj, tylko ja. skreślamy. „Moniek” – co ona nie wie jak jej własny mąż ma na imię? Skreślamy. Kupiec podszedł do okienka i zdecydowanym głosem powiedział do urzędniczki:
– Dziękuję pani bardzo, już nie trzeba telegramu.

Mosze otworzył sklep na Nalewkach – Trąbki, saksofony, bębny, trumny,
noże i pistolety.
– Jak idzie geszeft, Mosze? – pyta Srul. Taki nietypowy towar…
– Bardzo idzie! Bardzo! Przedwczoraj sprzedałem trąbę, wczoraj pistolet, dzisiaj trumnę.

Dziadek opowiada wnuczkowi:
– A wiesz wnusiu, że kiedyś to w sklepach był tylko ocet?
– Jak to dziadku? W caaaałym Carrefourze?!

Podczas Świąt Jasio woła do mamy:
– Mamo, mamo, choinka się pali!
– Nie mówi się pali, tylko świeci – poucza go mama.
– Mamo, mamo, firanki też się świecą!

Żonaty facet przyszedł do spowiedzi.
– Mam romans z pewną kobietą – mówi.
– A coś bliżej? – zaciekawia się ksiądz.
– No, spotykamy się, ale tylko ocieramy się o siebie.
– Tarcie to jest to samo co włożenie, odmówisz 5 zdrowasiek i dasz na ofiarę 100 zł.
Gość odmówił modlitwę i kieruje się do wyjścia, a ksiądz cały czas obserwuje go i wybiegając z konfesjonału krzyczy:
– Widziałem! Nie wsadził pan 100 zł na ofiarę!
– Ale potarlem stówką o puszkę. Sam ksiądz mówił, że tarcie to jest to samo co włożenie!

Cztery katoliczki piją kawę. Pierwsza mówi:
– Mój syn jest księdzem. Kiedy wchodzi do pokoju, ludzie mówią: „Ojcze”.
Druga mówi:
– Mój syn jest biskupem, kiedy wchodzi do pokoju, ludzie mówią: „Wasza miłość”.
Trzecia na to:
– Mój syn jest kardynałem, kiedy wchodzi do pokoju, ludzie mówią: „Wasza ekscelencjo”.
Ponieważ czwarta w milczeniu sączy kawę, delikatnie ją zachęcają:
– No…?
– Mój syn jest wspaniale umięśnionym tancerzem. Kiedy wychodzi na scenę, kobiety wołają: „O mój Boże!”

Blondynka dzwoni na informację przyjazdów i odjazdów pociągów.
– Dzień dobry, chciałabym dowiedzieć się o której wyjeżdża pociąg do Krakowa?
– Za chwilkę.
– Aha, dziękuję.

Czym się różni balon od prezerwatywy?
– Gdy pęknie balon to jednego mniej, a gdy pęknie prezerwatywa to jednego więcej.

Ksiądz zbiera na tacę i podchodzi do takiej jednej starszej pani, która chowa pieniądze i pyta:
– Dlaczego pani nie da nic na tacę?
– Ale to jest na fryzjera
– Maryja nie chodziła do fryzjera
– A Jezus nie jeździł mercedesem