Dowcipy ciapkowe

Nawalony facet wraca do domu i na podwórku zarzuciło go na drzewo rosnące przy ścieżce. Z logiką normalną dla takiego stanu, postanowił zemścić się na drzewie, czyli wyciąć je w pień. Wszedł do domu i dłuższy czas, bezskutecznie szuka piły. W końcu podchodzi do żony i pyta:
– Gdzie piła?
Żona wystraszona odpowiada:
– U sąsiada.
– A dlaczego dała sąsiadowi?
Żona coraz bardziej wystraszona, odpowiada drżącym głosem:
– Dała, bo piła…

Podczas wojny, Polacy złapali jednego niemieckiego żołnierza. Dowódca grupy pyta swoich żołnierzy:
– Potrafi, któryś z Was gadać po niemiecku lub angielsku?
Odpowiada jeden z żołnierzy:
– Ja umiem.
– Wspaniale, porozmawiaj z nim.
Podszedł żołnierz do Niemca i pyta:
– What’s your name?
– My name is Gerald Smith.
Polak uderzył Niemca po twarzy i pyta ponownie:
– What’s your name?
– My name is Gerald Smith.
Polak ponownie uderzył niemca i pyta go:
– What’s your name?
– My name is Gerald Smith.
Wkurzony Polak wykrzyczał w końcu:
– Ja się k**wa pytam ile wy macie czołgów!

Przychodzi diabeł do rządu Ameryki i mówi:
– Jestem diabełkem z kubeczkiem i chcę was okraść!
Amerykanie na to:
– Dobrze. Bierz ile chcesz, mamy tego dużo.
Później diabeł idzie do Rusków:
– Jestem diabełkiem z kubeczkiem i chcę was okraść!
Ruski na to:
– Proszę, nie okradaj nas! My jesteśmy tacy biedni!
Przychodzi diabeł do polskiego Sejmu i mówi:
– Jestem diabełkiem, HEJ! A gdzie mój kubeczek?

Amerykańskiego malarza, Jamesa Whistlera, zapytano kiedyś, czy to prawda, że zna osobiście angielskiego króla.
– Skąd wam to przyszło do głowy? – zdziwił się malarz.
– Sam król o tym mówił…
– Król się tylko tak chwali – odpowiedział Whistler.

Podczas ostatniej wojny generał Eisenhower dokonywał inspekcji jednostki wojskowej, w której służył jego syn. Zbliżając się do miejsca w którym stał, spytał:
– Wasze nazwisko?
– Eisenhower.
Na to generał:
– O ile sobie przypominam, dwadzieścia parę lat temu spotkałem waszą matkę…

Dlaczego Ala ma kota? Bo Sierotka ma rysia.

Poszedł facet na koncert, a tam .. zespół Downa!

Zamienię Poloneza na walca.

W miarę jak rosła sława Fernandela, zwiększały się jego dochody. Toteż kiedyś pani Fernandel zwróciła się do męża:
– Chyba moglibyśmy już wynająć jakiś większy i bardziej reprezentacyjny dom?
Aktor odparł po chwili namysłu:
– Przyzwyczaiłem się do tego domu i bardzo dobrze się tu czuję. Możesz jednak zwrócić się do właściciela, by podniósł nam czynsz.

Beethoven wstąpił kiedyś do restauracji i usiadł przy stoliku zamyślony, nie zwracając uwagi na kelnera, który podchodził kilka razy, żeby przyjąć zamówienie. Po godzinie kompozytor woła kelnera i pyta:
– Ile płacę?
– Pan dotychczas jeszcze niczego nie zamówił, właśnie chciałbym spytać, czym mogę służyć?
– A przynieś pan co chcesz i daj mi święty spokój.